Skip to main content

मनं माझे...

मनं नाही थार्‍यावर

मनं नाही अवाक्यात

गुंफ़ियेल्या आठवणी

तुझ्या प्रितीच्या मनात

*****************

मनं सारखे धावते

मनं सारखे हरते

मनं आठवुनं तुला

कधी हसते रडते..

*****************

मनं अवखळ भारी

मनं चोरटे खट्याळ

मनं डोळ्यातले पाणी

मेघ भरले आभाळ...

*****************

मनं पांढरा कागद..

मनं रंगाचा कुंचला

मनं रंगते रंगात..

जसे रंगवावे त्याला..

*****************

मनं असे शांत कधी

गंभीर ही रागदारी..

मनं कधी असे मुग्ध..

कधी लटके ठुमरी..

*****************

मनाची ही कैक रुपे..

तर्‍हा वेगळीच त्याची

थांग त्याचा लावायला.

बुद्धी तोकडी मुग्धाची..
Labels:

Comments

  1. amitJuly 10, 2009 at 7:38 AM

    काय सुन्दर कविता लिहिलीत तुम्ही हो राव . अप्रतिम !!!

    ReplyDelete
  2. MahendraJuly 10, 2009 at 10:27 PM

    utkrushTa!!!

    ReplyDelete
  3. mugdhamaniJuly 10, 2009 at 10:37 PM

    धन्यवाद अमित!! ही कविता करण्यामागचा हेतु "अष्टाक्षरी" छंद शिकणे हा होता..
    तुम्हाला आवडली हे पाहुन आता पुढे जाण्यास हरकत नाही...:)

    ReplyDelete
  4. mugdhamaniJuly 10, 2009 at 10:39 PM

    धन्यवाद महेंद्रजी..
    सध्या छंदशास्त्र शिकण्याचा प्रयत्न चालु आहे..
    तुम्हाला कविता आवडली ह्याचा आनंद झाला...

    ReplyDelete
  5. प्रसादJuly 13, 2009 at 1:22 AM

    मन मनातले काही
    मन मौनाचा आवाज
    मन शाईची धिटाई
    मन फुलांचा सुवास

    मस्त आहे तुमची पोस्ट, नविन चाळा दिल्याबद्दल धन्यवाद.

    ReplyDelete
  6. mugdhamaniJuly 13, 2009 at 1:25 AM

    :) छान आहे चारोळी..मस्तं..

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

दलपती - मणी रत्नम चा मास्टरपीस

तामिळ चित्रपटांमध्ये मी सगळ्यात पहिले पाहिलेला चित्रपट म्हणजे दलपती. तामिळ भाषा जरी क्लिष्ट वाटत असली तरी ती सर्वांगसुंदर भाषा आहे. आपण मराठी किंवा इतर भाषिक लोक नेहेमी दक्षिणेकडच्या ४ भाषांची सारख्या वाटतात म्हणून खिल्ली उडवत असतो पण ह्या चारही भाषा कन्नड, तमिळ, तेलगू आणि मल्याळम अतिशय समृद्ध आहेत. चारही भाषांची एक स्वतःची चित्रपट सृष्टी आहे हे महत्वाचे. बाहुबली हे एक उत्तम उदाहरण. बरेच हिंदी चित्रपट, मल्याळम आणि तामिळ चित्रपटांवरून प्रेरित असतात हे सांगणे नं लगे. तर असाच एक १९९०'स मध्ये तयार झालेला चित्रपट दलपती म्हणजे म्होरक्या किंवा प्रमुख किंवा सेनापती.  कर्ण आणि अर्जुन ह्या धर्तीवर आधारित असलेला हा चित्रपट त्याकाळी खूप गाजला होता. मामुटी, रजनीकांत आणि अरविंद स्वामी, शोभना आणि सगळे उत्तम कलाकार. इलैराजा यांचे संगीत आणि संतोष सिवन यांची सिनेमॅटोग्राफी. असे म्हणतात की मणी रत्नम चे सगळे चित्रपट सकाळी चित्रांकित करतात. त्यावेळी अतिशय सुंदर प्रकाश असतो आणि त्याचा पुरेपूर उपयोग ते प्रत्येक शॉट मध्ये करून घेतात. ह्या चित्रपटात ते प्रकर्षाने जाणवते.  मणी रत्नम चे ...
Post a Comment
Read more

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी)

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी) या पोस्ट मध्ये खाद्यसंस्कृती बद्दल नं सांगता रांगोळ्या आणि तामिळ नाडू यांच्या असलेल्या घट्ट नात्याबद्दल बोलूया. रांगोळी म्हणजे मला तरी एखाद्या स्त्री ची अभिव्यक्ती वाटते. रांगोळी काढणारा पुरुष जरी असेल तरी त्याच्या मनातल्या तरल भावना त्या रांगोळीत उतरतात. अर्थात नेहेमीच्या रोज काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या म्हणजे गृहिणीची अभिव्यक्ती का हे मला नाही माहिती. पण अंगण झाडणे, सडा टाकणे, आणि रांगोळी काढणे  माझ्यासाठी एक थेरेपि आहे. आजकाल अपार्टमेंट आणि मोठाल्या इमारतींमुळे अंगण हा भागच नाहीसा झालाय घराचा, पण मागे आम्ही होतो त्या घरी मोठे अंगण होते. तामिळ नाडुत सगळ्या दारासमोर रांगोळी काढल्या जाते. अगदी अपार्टमेंट जरी असेल तरी अपार्टमेंट च्या मोठ्या दारासमोर रांगोळी काढली जातेच. इथल्या गल्ल्यांमध्ये समोरासमोरील घराच्या दारासमोर तर दोन्ही वेळेला रांगोळी काढल्या जाते. सकाळी ६. ०० ते ६.३० च्या दरम्यात सगळ्या स्त्रिया या कामात मग्न दिसतात. पहिले मला फार कुतूहल वाटे. एवढ्या सकाळी उठणे आणि पहिले काम म्हणजे रांगोळी. दिवस कसा  छान सुरु होत असेल असे वाटा...
Post a Comment
Read more

ती आणि तो

आजुबाजुच्या घडामोडींकडे त्रयस्थपणे बघता बघता काही गोष्टी मात्र मनात राहुन जातात. अश्याच काही लोकांबद्दल ..त्यांच्यावर आलेल्या प्रसंगाबद्दल केलेल्या नोंदी... ती आणि तो "ती" एक २७ वर्षांची निखळ निरागस मुलगी. दुसर्यांना मदत करण्याची तिची प्रवृत्ती मला फ़ार आवडत असे. घरची अतिशय लाडकी. गेल्या ७ वर्षांपासुन तिचं त्याच्या वर प्रेम होतं. मुलगा ही छान, मुंबई सारख्या शहरात व्यवस्थित स्थायिक झालेला. काहीही कमी नव्ह्तं.. प्रेमाच्या आणा भाका घेऊन झाल्या. सगळीकडे हिंडुन फिरुन झालं..सगळ्यांना कल्पना होतीच त्यांच्या प्रेमाची. फ़क्तं एकच गोष्ट होती खटकण्यासारखी..ती म्हणजे दोघेही एका जातीचे नव्ह्ते. दोघांच्या घरुन ह्या गोष्टीवर प्रचंड विरोध होईल हे सर्वश्रुत होते. हळुहळु तिला मोठीमोठी स्थळं येऊ लागली. दोघा तिघांनी तर मागणीच घातली होती.आई बाबाही तिला लग्नाचा आग्रह करु लागले होते. आणि ती त्याला लग्न करण्यास आग्रह करु लागली. तिने हे सगळे घरी सांगितल्यावर तिला खुप बोलणी खावी लागली होती. त्याच्या प्रेमाखातर हे ही सहन करु असे तिला वाटायचे. तिला वाटायचे आपल्यासारखेच त्यानेही घरी सांगावे आणि त्या दोघा...
13 comments
Read more