Skip to main content

इरुवर - तमिळ चित्रपटांचा मेरुमणी



तमिळ सिनेमा हा विषय मी ब्लॉगवर कधीच लिहिलेला नाही. आता १० वर्षे झालीत मद्रास मध्ये आणि बऱ्यापैकी तमिळ पण बोलता येतं, कळतं, म्हणून ठरवले की नेहेमी भाषांतर केलेल्या या नव्या जुन्या चित्रपटाबद्दल लिहावे.

तामिळ ही खूप गोड़ आणि ओघवती भाषा आहे, अर्थात कुठल्याही भाषेसारखीच. पण या भाषेचा जन्म प्राकृत भाषेमुळे झाला. लिपी अतिशय सोपी असली तरी शब्द आणि त्याचे उच्चारण कठीण आहे. थोडे अजूनही कळत नाहीच ;)

काही दिवसांपूर्वीच "इरुवर" चित्रपट पाहिला. इरुवर - म्हणजे दोघे - ऐश्वर्या चा पहिला चित्रपट म्हणून फेमस आहेच पण जयललिता, करुणानिधी आणि एमजीआर या तीन पूर्व मुख्यमंत्र्यांच्या आयुष्यावर बेतलेला हा चित्रपट. मणी रत्नम चं दिग्दर्शन, ए आर रहमान चं संगीत. अजून काय हवे?

मल्याळी अभिनेता मोहनलाल ( एमजीआर), ऐश्वर्या राय ( एमजीआर ची पूर्व पत्नी आणि जयललिता ) च्या भूमिकेत, प्रकाश राज ( करुणानिधी ) च्या भूमिकेत, रेवती आणि तब्बू या करुणानिधींच्या पत्नी. १९५० मधले सेट्स आणि त्याच काळचा प्लॉट.

संतोष सिवन ची सिनेमॅटोग्राफी अप्रतिम आहे. तेव्हा संतोष सिवन अतिशय नवखे असतील पण तरीही खूपच सुंदर चित्रीकरण केले आहे. अगदी वास्तवासारखे.

प्रकाश राज म्हणजे तामिळसेल्वन आणि मोहनलाल म्हणजे आनंदन, त्यांची मैत्री, तामिळसेल्वन ची ओघवती भाषा, कविता आणि जनतेला उद्देशून केलेली भाषणे हे केवळ अनुभवण्यासारखे आहे. एखादा व्यक्ती त्याच्या पात्राशी किती समरस होऊ शकतो याचे उत्तम उदाहरण म्हणजे प्रकाश राज. त्यांनी मोठ्या ताकदीने तामिळ सेल्वन उभा केला आहे. आनंदन म्हणजे एमजीआर, वास्तविकतेत खूप मोठे व्यक्तिमत्व पण मोहनलाल नी खूप छान भूमिका केली आहे. आपला जीवश्च कंठश्च मित्र आपल्या आधी देवाघरी गेल्याचे दुःख, जनतेसमोर नं आणता मनात ठेवून पुढची वाटचाल करणे हे खरंतर किती कठीण आहे, पण तामिळ सेल्वन कसे सगळे सांभाळून घेतो आणि हळूहळू गेलेल्या नेत्याची जागा घेतो हे ही छान दाखवले आहे.

मोठे होण्याकरता तेवढा त्यागही जरुरी आहे, दोन्ही नेत्यांच्या आयुष्यात आलेली वादळे, आणि ती त्यांनी केवढ्या ताकदीने पार केली हे बघतांना अंगावर शहारे येतात. नेतृत्व, भाषेवरचे प्रभुत्व, जनतेवर असलेले प्रेम, आपण करत असलेल्या कामावर श्रध्दा अश्या अनेक गोष्टी शिकायला मिळाल्या.

ऐश्वर्याचा हा पहिला चित्रपट, थोडी नवखी वाटतेही ती पण तिचा वावर हवा हवासा वाटतो हे मात्र खरे. रेवती आणि तब्बू यांनी अप्रतिम अभिनय केलाय. मला रेवती खूप आवडली, तिच्या भूमिकेला खूप फुटेज नाही मिळाले पण तरीही मस्त अभिनय केलाय, नवर्याच्या लार्जर दॅन लाईफ प्रतिमेला सांभाळून सगळे घर ताकदीने उभे करणारी रेवती मनाला भावून जाते. तेच आपल्या प्रिय व्यक्तीच्या खांद्याला खांदा लावून, तेवढ्याच ताकदीने त्याच्यासोबत लढणाऱ्या तब्बूची पण कमाल वाटते. आजच्या फेमिनिसम च्या काळात ह्या बायकांनी एकाच व्यक्तीसोबत कसा संसार केला ते ही एकदम आयडियल असा..हे कोडेच आहे.

गौतमी आनंदन ची बायको असते आणि ऐश्वर्या पहिली बायको. सगळी नाती अतिशय कॉम्पलेक्स अशी पण तरीही प्रत्येकाच्या भूमिकेला दाद द्यावी वाटते.

नरमुगये हे गाणं ए आर रहमान चं मास्टरपीस आहे. माझं आवडतं गाणं..

उन्नोड नान इरुंध ओव्वोरु मणिथुलियूम
मरणंपडकईलियूम मरकाध कणमणीये   ( हे ऐकायलाच हवे )

आपल्या  प्रेयसी करता याएवढी उत्कट कविता मी आजवर ऐकली नाही.

नुकत्याच एका कार्यक्रमात अरविंद स्वामी  (रोजा चित्रपटाचा हिरो ) नी म्हंटलेल्या ह्या चार ओळी मनात घर करून आहेत. इथे लिंक देतेय :)

https://youtu.be/v7l5Pr4ufPY

मला चित्रपट खूप लवकर संपल्यासारखा वाटला. It kept me longing for something more. बहुदा यातच चित्रपटाचे यश आहे.

कुठे बघता येईल? - ऍमेझॉन प्राईम वर :) सबटायटल्स सकट






Comments

Popular posts from this blog

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी)

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी) या पोस्ट मध्ये खाद्यसंस्कृती बद्दल नं सांगता रांगोळ्या आणि तामिळ नाडू यांच्या असलेल्या घट्ट नात्याबद्दल बोलूया. रांगोळी म्हणजे मला तरी एखाद्या स्त्री ची अभिव्यक्ती वाटते. रांगोळी काढणारा पुरुष जरी असेल तरी त्याच्या मनातल्या तरल भावना त्या रांगोळीत उतरतात. अर्थात नेहेमीच्या रोज काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या म्हणजे गृहिणीची अभिव्यक्ती का हे मला नाही माहिती. पण अंगण झाडणे, सडा टाकणे, आणि रांगोळी काढणे  माझ्यासाठी एक थेरेपि आहे. आजकाल अपार्टमेंट आणि मोठाल्या इमारतींमुळे अंगण हा भागच नाहीसा झालाय घराचा, पण मागे आम्ही होतो त्या घरी मोठे अंगण होते. तामिळ नाडुत सगळ्या दारासमोर रांगोळी काढल्या जाते. अगदी अपार्टमेंट जरी असेल तरी अपार्टमेंट च्या मोठ्या दारासमोर रांगोळी काढली जातेच. इथल्या गल्ल्यांमध्ये समोरासमोरील घराच्या दारासमोर तर दोन्ही वेळेला रांगोळी काढल्या जाते. सकाळी ६. ०० ते ६.३० च्या दरम्यात सगळ्या स्त्रिया या कामात मग्न दिसतात. पहिले मला फार कुतूहल वाटे. एवढ्या सकाळी उठणे आणि पहिले काम म्हणजे रांगोळी. दिवस कसा  छान सुरु होत असेल असे वाटा...

दलपती - मणी रत्नम चा मास्टरपीस

तामिळ चित्रपटांमध्ये मी सगळ्यात पहिले पाहिलेला चित्रपट म्हणजे दलपती. तामिळ भाषा जरी क्लिष्ट वाटत असली तरी ती सर्वांगसुंदर भाषा आहे. आपण मराठी किंवा इतर भाषिक लोक नेहेमी दक्षिणेकडच्या ४ भाषांची सारख्या वाटतात म्हणून खिल्ली उडवत असतो पण ह्या चारही भाषा कन्नड, तमिळ, तेलगू आणि मल्याळम अतिशय समृद्ध आहेत. चारही भाषांची एक स्वतःची चित्रपट सृष्टी आहे हे महत्वाचे. बाहुबली हे एक उत्तम उदाहरण. बरेच हिंदी चित्रपट, मल्याळम आणि तामिळ चित्रपटांवरून प्रेरित असतात हे सांगणे नं लगे. तर असाच एक १९९०'स मध्ये तयार झालेला चित्रपट दलपती म्हणजे म्होरक्या किंवा प्रमुख किंवा सेनापती.  कर्ण आणि अर्जुन ह्या धर्तीवर आधारित असलेला हा चित्रपट त्याकाळी खूप गाजला होता. मामुटी, रजनीकांत आणि अरविंद स्वामी, शोभना आणि सगळे उत्तम कलाकार. इलैराजा यांचे संगीत आणि संतोष सिवन यांची सिनेमॅटोग्राफी. असे म्हणतात की मणी रत्नम चे सगळे चित्रपट सकाळी चित्रांकित करतात. त्यावेळी अतिशय सुंदर प्रकाश असतो आणि त्याचा पुरेपूर उपयोग ते प्रत्येक शॉट मध्ये करून घेतात. ह्या चित्रपटात ते प्रकर्षाने जाणवते.  मणी रत्नम चे ...

ती आणि तो

आजुबाजुच्या घडामोडींकडे त्रयस्थपणे बघता बघता काही गोष्टी मात्र मनात राहुन जातात. अश्याच काही लोकांबद्दल ..त्यांच्यावर आलेल्या प्रसंगाबद्दल केलेल्या नोंदी... ती आणि तो "ती" एक २७ वर्षांची निखळ निरागस मुलगी. दुसर्यांना मदत करण्याची तिची प्रवृत्ती मला फ़ार आवडत असे. घरची अतिशय लाडकी. गेल्या ७ वर्षांपासुन तिचं त्याच्या वर प्रेम होतं. मुलगा ही छान, मुंबई सारख्या शहरात व्यवस्थित स्थायिक झालेला. काहीही कमी नव्ह्तं.. प्रेमाच्या आणा भाका घेऊन झाल्या. सगळीकडे हिंडुन फिरुन झालं..सगळ्यांना कल्पना होतीच त्यांच्या प्रेमाची. फ़क्तं एकच गोष्ट होती खटकण्यासारखी..ती म्हणजे दोघेही एका जातीचे नव्ह्ते. दोघांच्या घरुन ह्या गोष्टीवर प्रचंड विरोध होईल हे सर्वश्रुत होते. हळुहळु तिला मोठीमोठी स्थळं येऊ लागली. दोघा तिघांनी तर मागणीच घातली होती.आई बाबाही तिला लग्नाचा आग्रह करु लागले होते. आणि ती त्याला लग्न करण्यास आग्रह करु लागली. तिने हे सगळे घरी सांगितल्यावर तिला खुप बोलणी खावी लागली होती. त्याच्या प्रेमाखातर हे ही सहन करु असे तिला वाटायचे. तिला वाटायचे आपल्यासारखेच त्यानेही घरी सांगावे आणि त्या दोघा...