Skip to main content

दे नेवर रिअली केअर्ड अबाउट हिम!!

काल व्हिएच १ चेनेल वर सगळे विडिओज बघितले..आजवर मी त्याचे एक दोन विडिओज च पाहिले होते..जे काही त्याच्याबद्दल माहित होते ते फ़क्त वर्तमानपत्राद्वारे, बातम्यांद्वारे.. सगळे लोकं म्हणतायत त्याप्रमाणे माझी आणि ईंग्रजी गाण्यांची ओळख मायकल च्या गाण्यांनी नाही झाली..मी कदाचित खुप लहान होते जेव्हा त्याचे अल्बम्स रिलिज झाले...पण तो लक्षात राहीला त्याच्या मुंबईच्या वारी ने..

त्याला पाहण्यासाठी आलेल्या चाहत्यांची संख्या पाहुनच तो नक्कीच काहितरी स्पेशल असावा असे मात्र वाटुन गेले.. त्याचं "दे डोन्ट रिअली केअर अबाउट अस" गाणं मात्र लक्षात राहीलं.. काल पाहीलेलं एबीसी हे त्याने वयाच्या ११ व्या वर्षी गायलेलं गाणं तर केवळ अप्रतिम..वयाचं ११ वर्ष जेव्हा मुलं स्टेजवरही जायला घाबरतात, तिथे हा अगदी आरामात परफ़ोर्म करत होता...नाचत होता..अगदी लिलया गात होता...

http://www.youtube.com/watch?v=MYx3BR2aJA4&feature=related

त्याचं मी काल पाहिलेलं त्याचं प्रत्येक गाणं मला पुन्हा एकदा या कलाकराची नव्याने ओळख करुन देत गेलं....

"Man In The Mirror" : -

I'm Gonna Make A Change,

For Once In My Life

It's Gonna Feel Real Good,

Gonna Make A Difference

Gonna Make It Right . . .

As I, Turn Up The Collar On My

Favourite Winter Coat

This Wind Is Blowin' My Mind

I See The Kids In The Street,

With Not Enough To Eat

Who Am I, To Be Blind?

Pretending Not To See

Their Needs..

हे गाणं ऐकुन मला त्याच्यावर केलेले लहान मुलांच्या लैंगिक शोषणाचे आरोप केवळ खोटे वाटले.. एव्हढा विचार करणारा माणुस हे असलं काही करु शकेल याच्यावर माझा अजिबात विश्वास नाही बसला...

thriller:-

Its close to midnight and something evils lurking in the dark

Under the moonlight you see a sight that almost stops your heart

You try to scream but terror takes the sound before you make it

You start to freeze as horror looks you right between the eyes,

Youre paralyzed

cause this is thriller, thriller night

And no ones gonna save you from the beast about strike

You know its thriller, thriller night

Youre fighting for your life inside a killer, thriller tonight

मायकल जॆक्सनला त्याच्या बाबांनी लहानपणी खुप त्रास दिला..असं मी विकीपिडिया वर वाचलं होतं..ते अक्षरशः मायकल आणि त्याच्या भावांना मास्कस घालुन घाबरवत असंत..उलटं टांगुन मारत असंत असं त्यात लिहिलं होतं..वरच्या गाण्यात त्याच्या भयानक अनुभवाची प्रचिती येते..

"Beat It" :-

They told him don't you ever come around here

Don't wanna see your face, you better disappear

The fire's in their eyes and their words are really clear

So beat it, just beat it..

या ही गाण्यात तो कृष्णवर्णीय असल्याने त्याला प्रत्येक गोष्टीत केला गेलेला मज्जाव reflect होतो..

"Stranger In Moscow":-

I was wandering in the rain

Mask of life, feelin' insane

Swift and sudden fall from grace

Sunny days seem far away

Kremlin's shadow belittlin' me

Stalin's tomb won't let me be

On and on and on it came

Wish the rain would just let me

How does it feel (How does it feel)

How does it feel

How does it feel

When you're alone

And you're cold inside

Here abandoned in my fame

Armageddon of the brain

KGB was doggin' me

Take my name and just let me be

Then a begger boy called my name

Happy days will drown the pain

On and on and on it came

And again, and again, and again...

Take my name and just let me be

ह्या गाण्यातले शब्द ही त्याचं एकटेपणच सांगतायत असं मला वाटतं...

ही आणि अशी असंख्य गाणी.गाणी लिहिण्याकरीता, त्यांना चाल लावण्याकरीता आणि ती गाणी लोकांच्या मनाला भीड्तील अशी गाण्याकरीता माणसावर विश्वनियंत्याचा वरदहस्त असायला लागतो. माणसाची संवेदना ही तितकीच महत्वाची असते.

ग्लैमर च्या दुनियेत मात्र सगळे गणित वेगळेच होऊन बसते. ही सगळी प्रसार माध्यमे एखाद्या मायकल सारख्या कलाकाराला पुन्हा जोमाने उठण्याचे बळ का देऊ शकत नाही हे मात्र एक कोडे आहे. असं जर असतं तर आपण ब्रिटनी स्पीअर्स, मायकल सारख्या अनेक कलाकारांची आयुष्ये वाचवु शकलो असतो..आणि त्यांच्या कलेचा मनमुराद आनंद लुटु शकलो असतो नाही का?

Comments

  1. Awsome, लेखाचे शिर्षक वाचुनच मन हेलावुन गेले. प्रत्येक गाण्याचा तु लावलेला अर्थ खुप्पच मस्त आहे, मी कध्धीच विचार नव्हता केला गाण्यांच्या मागे काय दडलं आहे याचा.. :-(

    ReplyDelete
  2. same as what Aniket has written

    ReplyDelete
  3. thank you aniket and harekrishaji..

    ReplyDelete
  4. khup chhan lihlays.. michael chya ganyanchi ashi olakh patat jate, ani apan sunn hoto! kiti he talent! ashi gani lihinech ek motha kam ahe, tyapudhe chal lawun gane, nachne lambchi baab! i love Michael a lot for his lyrics ! heal the world aiktana tar kaaTa yeto angavar.. tu lihileli gani, gone too soon, earthsong, they dont really care about us ani ajun kiti tari awesome gani lihliet tyani!

    malahi asa collection karun lihavasa vatat hota.. bara zala lihlas tu.. ppl should understand the wonderful meaning of these songs and then blame him for whatever reason! good post !

    ReplyDelete
  5. तेच ना!! एखाद्या कलाकाराची प्रतिमा डागाळण्य़ाचे काम ही प्रसार माध्यमे चांगल्या रितीने करु शकतात ह्याचं मायकल हे उदाहरण आहे..प्रत्येक माणुस चुका करतो, त्यावरुन लगेच त्याचे मानसिक आरोग्य ठिक नाही असे म्हणणे अतिशय चुकीचे आहे.
    when he has composed so many beautiful songs and has done so much of charity work, he can not be insane...
    जेव्हा आपल्या एखाद्या चुकीसाठी माणुस कुणाचे लक्ष वेधुन घेतो...तेव्हा ती चुक वारंवार त्याच्या हातुन घडते..मायकल च्या बाबतीत नेमके असे झाले.
    the way he had been brought up should be blamed for his "attention seeking" problem..
    anyway..now he is no more.
    i can just pray for his soul to rest in peace..:)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी)

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी) या पोस्ट मध्ये खाद्यसंस्कृती बद्दल नं सांगता रांगोळ्या आणि तामिळ नाडू यांच्या असलेल्या घट्ट नात्याबद्दल बोलूया. रांगोळी म्हणजे मला तरी एखाद्या स्त्री ची अभिव्यक्ती वाटते. रांगोळी काढणारा पुरुष जरी असेल तरी त्याच्या मनातल्या तरल भावना त्या रांगोळीत उतरतात. अर्थात नेहेमीच्या रोज काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या म्हणजे गृहिणीची अभिव्यक्ती का हे मला नाही माहिती. पण अंगण झाडणे, सडा टाकणे, आणि रांगोळी काढणे  माझ्यासाठी एक थेरेपि आहे. आजकाल अपार्टमेंट आणि मोठाल्या इमारतींमुळे अंगण हा भागच नाहीसा झालाय घराचा, पण मागे आम्ही होतो त्या घरी मोठे अंगण होते. तामिळ नाडुत सगळ्या दारासमोर रांगोळी काढल्या जाते. अगदी अपार्टमेंट जरी असेल तरी अपार्टमेंट च्या मोठ्या दारासमोर रांगोळी काढली जातेच. इथल्या गल्ल्यांमध्ये समोरासमोरील घराच्या दारासमोर तर दोन्ही वेळेला रांगोळी काढल्या जाते. सकाळी ६. ०० ते ६.३० च्या दरम्यात सगळ्या स्त्रिया या कामात मग्न दिसतात. पहिले मला फार कुतूहल वाटे. एवढ्या सकाळी उठणे आणि पहिले काम म्हणजे रांगोळी. दिवस कसा  छान सुरु होत असेल असे वाटायचे. लग्न

दलपती - मणी रत्नम चा मास्टरपीस

तामिळ चित्रपटांमध्ये मी सगळ्यात पहिले पाहिलेला चित्रपट म्हणजे दलपती. तामिळ भाषा जरी क्लिष्ट वाटत असली तरी ती सर्वांगसुंदर भाषा आहे. आपण मराठी किंवा इतर भाषिक लोक नेहेमी दक्षिणेकडच्या ४ भाषांची सारख्या वाटतात म्हणून खिल्ली उडवत असतो पण ह्या चारही भाषा कन्नड, तमिळ, तेलगू आणि मल्याळम अतिशय समृद्ध आहेत. चारही भाषांची एक स्वतःची चित्रपट सृष्टी आहे हे महत्वाचे. बाहुबली हे एक उत्तम उदाहरण. बरेच हिंदी चित्रपट, मल्याळम आणि तामिळ चित्रपटांवरून प्रेरित असतात हे सांगणे नं लगे. तर असाच एक १९९०'स मध्ये तयार झालेला चित्रपट दलपती म्हणजे म्होरक्या किंवा प्रमुख किंवा सेनापती.  कर्ण आणि अर्जुन ह्या धर्तीवर आधारित असलेला हा चित्रपट त्याकाळी खूप गाजला होता. मामुटी, रजनीकांत आणि अरविंद स्वामी, शोभना आणि सगळे उत्तम कलाकार. इलैराजा यांचे संगीत आणि संतोष सिवन यांची सिनेमॅटोग्राफी. असे म्हणतात की मणी रत्नम चे सगळे चित्रपट सकाळी चित्रांकित करतात. त्यावेळी अतिशय सुंदर प्रकाश असतो आणि त्याचा पुरेपूर उपयोग ते प्रत्येक शॉट मध्ये करून घेतात. ह्या चित्रपटात ते प्रकर्षाने जाणवते.  मणी रत्नम चे सगळे

दाक्षिणात्य खाद्यसंस्कृती -दोसा

दोसा हा पदार्थ नं आवडणारा माणूस विरळा. माझी आणि दोस्याची ओळख आमच्या शाळेच्या आनंदमेळ्यात झाली होती. एक डोस्याचा स्टॉल होता तिथे, माझ्या बेस्ट फ्रेंड च्या काकी चा. मी नं खाताच गर्दी पाहून मला लक्षात आलं होतं तेव्हा कि काहीतरी स्पेशल आहे दोस्यात. हळूहळू जसे मोठे होत गेलो तसे आई बाबा बाहेर जेवायला घेऊन जायचे, मग खायचे काय तर डोसा, जगत नावाचे नागपूरला खूप प्रसिद्ध हॉटेल होते, अर्थात आता मॉल आणि मोठमोठ्या बिल्डींग्स असलेले नागपूर नव्हते तेव्हा उणीपुरी २ ते ३ फॅमिली रेस्टॉरंट्स. त्यात आर्य भवन एक आणि एक जगत. आई म्हणायची जी वस्तू आपण घरी जास्त करत नाही ती बाहेर खावी. म्हणून मोठ्ठा क्रिस्पि दोसा त्यात बटाट्याची भाजी, सोबत चटण्या. एकदम पोटभर व्हायचा तो मसाला डोसा. मी ९ वी, १० वी त असतांना आई घरीच डोसे करायची. पुढे कॉलेज मध्ये घेल्यावर वगैरे बाहेर खातांना डोसा हा पदार्थ बऱ्याचदा खाल्ल्या जायचा.  आता गेल्या १० वर्षांपासून चेन्नई मध्ये स्थायिक असल्याने, दोसा हा दाक्षिणात्य संस्कृतीचा किती अविभाज्य घटक आहे हे कळून आले. माझ्या घरी डोश्याचे पीठ नाही असा एकही दिवस जात नाही. जसे मराठी घरांत कणिक