Skip to main content

अवियल

जिन्नस

  • १५० ग्रॅ. मद्रास सुरण

  • ६-७ फ़रसबी

  • १ बटाटा

  • १ गाजर

  • १ शेवग्याची शेंग

  • २ वाटया दही किंवा ताक

  • ३-४ हिरव्या मिरच्या

  • १/२ बोटाएवढं आलं

  • १ चमचा जीरं

  • ४ चमचे नारळाचा किस..

  • कढिपत्ता

  • १/२ चमचा नारळाचे किंवा गोडे तेल

  • हळद

मार्गदर्शन

  • सुरण धुऊन त्याचे उभे मध्यम बारीक काप करावेत.

  • फरसबी बारीक चिरून घ्यावी.

  • बटाटा आणि शेवग्याच्या शेंगा नेहमी प्रमाणे चिराव्या.

  • गाजराचे उभे काप करावेत.. (अर्ध्या बोटाएवढे)

  • कढई ता नेमके पाणी घेऊन या सगळ्या भाज्या उकळायला ठेवाव्यात...

  • हिरव्या मिरच्या, जिरे, आलं, नारंळ . मीरे आणि चवीप्रमाणे मीठ यांची पेस्ट तयार करावी..

  • भाज्या उकळल्यावर, थोडे पाणी कढईत ठेवून बाकीचे(जास्त असल्यास) टाकून द्यावे..

  • तयार केलेली पेस्ट कढईत घालावी आणि २ मिनिटे हालवावे

  • दह्याचे ताक करावे आणि त्यात थोडीशी हळद घालावी.

  • हे ताक कढईत टाकावे..

  • वरून दोन ते तीन कढीपत्त्याची पाने घालावीत

  • २ चमचे साधे किंवा नारळाचे तेल घालावे.

  • २ मिनिटांनंतर आचे वरून काढावे..

टीपा

  • अवियल हा मलयाली पदार्थ आहे.

  • गरम भाताबरोबर किंवा फुलक्याबरोबर या पदार्थाची गट्टी छान जमते.

  • यात तोंडली, वांगी, दुधी भोपळा अश्या अनेक भाज्या टाकता येतात.

  • वर लिहितांना मद्रास सुरण असे लिहिले आहे कारण दोन प्रकारचे सुरण महाराष्ट्रात मिळते. साध्या सुरणाला चिरून चिंचेच्या पाण्यात घालून ठेवतात‌ घश्याला खाज येऊ नये म्हणुन...

  • आपण महाराष्ट्रातही कोहळ्याची, किंवा दुधीची दह्याची भाजी करतो.. पण वरून हिंग, मिरची, हळद अशी फोडणी घालतो..

  • तसाच हा पदार्थ आहे.. पण ह्यात असलेल्या हिरवी मिरची, आलं आणि जिऱ्याच्या स्वादाने ही भाजी चमचमीत लागते..

  • नारळाच्या तेलाने थोडासा केरळचा फील येतो..

Comments

  1. मुग्धमणी, माझे अतिशय आवडते आहे अवियल. साधारण अशीच कृती. आता अगदी तुझ्या पध्द्तीनेही करून पाहीन. :)

    ReplyDelete
  2. my favorite. so many times i travel all the way to matunga to eat pongal avial

    ReplyDelete
  3. hey, mugdha mhantalas tari chaalel...nakki karun bagh...mi pahilyandach kele aani mala khup aavadale..
    sang ha mala kasa jhala hota te!
    pratisad dilyabaddal dhanyawad!!

    ReplyDelete
  4. mala mahit navhata harekrishnaji ki ya padarthache chaahate mumbaitahi asatil mhanun..:)
    wachun kharach bara vatala..
    mala kharatar photos takayache hote..pudhlya veli kela ki takel..
    pratisadabaddal dhanyavad..

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी)

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी) या पोस्ट मध्ये खाद्यसंस्कृती बद्दल नं सांगता रांगोळ्या आणि तामिळ नाडू यांच्या असलेल्या घट्ट नात्याबद्दल बोलूया. रांगोळी म्हणजे मला तरी एखाद्या स्त्री ची अभिव्यक्ती वाटते. रांगोळी काढणारा पुरुष जरी असेल तरी त्याच्या मनातल्या तरल भावना त्या रांगोळीत उतरतात. अर्थात नेहेमीच्या रोज काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या म्हणजे गृहिणीची अभिव्यक्ती का हे मला नाही माहिती. पण अंगण झाडणे, सडा टाकणे, आणि रांगोळी काढणे  माझ्यासाठी एक थेरेपि आहे. आजकाल अपार्टमेंट आणि मोठाल्या इमारतींमुळे अंगण हा भागच नाहीसा झालाय घराचा, पण मागे आम्ही होतो त्या घरी मोठे अंगण होते. तामिळ नाडुत सगळ्या दारासमोर रांगोळी काढल्या जाते. अगदी अपार्टमेंट जरी असेल तरी अपार्टमेंट च्या मोठ्या दारासमोर रांगोळी काढली जातेच. इथल्या गल्ल्यांमध्ये समोरासमोरील घराच्या दारासमोर तर दोन्ही वेळेला रांगोळी काढल्या जाते. सकाळी ६. ०० ते ६.३० च्या दरम्यात सगळ्या स्त्रिया या कामात मग्न दिसतात. पहिले मला फार कुतूहल वाटे. एवढ्या सकाळी उठणे आणि पहिले काम म्हणजे रांगोळी. दिवस कसा  छान सुरु होत असेल असे वाटा...

दलपती - मणी रत्नम चा मास्टरपीस

तामिळ चित्रपटांमध्ये मी सगळ्यात पहिले पाहिलेला चित्रपट म्हणजे दलपती. तामिळ भाषा जरी क्लिष्ट वाटत असली तरी ती सर्वांगसुंदर भाषा आहे. आपण मराठी किंवा इतर भाषिक लोक नेहेमी दक्षिणेकडच्या ४ भाषांची सारख्या वाटतात म्हणून खिल्ली उडवत असतो पण ह्या चारही भाषा कन्नड, तमिळ, तेलगू आणि मल्याळम अतिशय समृद्ध आहेत. चारही भाषांची एक स्वतःची चित्रपट सृष्टी आहे हे महत्वाचे. बाहुबली हे एक उत्तम उदाहरण. बरेच हिंदी चित्रपट, मल्याळम आणि तामिळ चित्रपटांवरून प्रेरित असतात हे सांगणे नं लगे. तर असाच एक १९९०'स मध्ये तयार झालेला चित्रपट दलपती म्हणजे म्होरक्या किंवा प्रमुख किंवा सेनापती.  कर्ण आणि अर्जुन ह्या धर्तीवर आधारित असलेला हा चित्रपट त्याकाळी खूप गाजला होता. मामुटी, रजनीकांत आणि अरविंद स्वामी, शोभना आणि सगळे उत्तम कलाकार. इलैराजा यांचे संगीत आणि संतोष सिवन यांची सिनेमॅटोग्राफी. असे म्हणतात की मणी रत्नम चे सगळे चित्रपट सकाळी चित्रांकित करतात. त्यावेळी अतिशय सुंदर प्रकाश असतो आणि त्याचा पुरेपूर उपयोग ते प्रत्येक शॉट मध्ये करून घेतात. ह्या चित्रपटात ते प्रकर्षाने जाणवते.  मणी रत्नम चे ...

ती आणि तो

आजुबाजुच्या घडामोडींकडे त्रयस्थपणे बघता बघता काही गोष्टी मात्र मनात राहुन जातात. अश्याच काही लोकांबद्दल ..त्यांच्यावर आलेल्या प्रसंगाबद्दल केलेल्या नोंदी... ती आणि तो "ती" एक २७ वर्षांची निखळ निरागस मुलगी. दुसर्यांना मदत करण्याची तिची प्रवृत्ती मला फ़ार आवडत असे. घरची अतिशय लाडकी. गेल्या ७ वर्षांपासुन तिचं त्याच्या वर प्रेम होतं. मुलगा ही छान, मुंबई सारख्या शहरात व्यवस्थित स्थायिक झालेला. काहीही कमी नव्ह्तं.. प्रेमाच्या आणा भाका घेऊन झाल्या. सगळीकडे हिंडुन फिरुन झालं..सगळ्यांना कल्पना होतीच त्यांच्या प्रेमाची. फ़क्तं एकच गोष्ट होती खटकण्यासारखी..ती म्हणजे दोघेही एका जातीचे नव्ह्ते. दोघांच्या घरुन ह्या गोष्टीवर प्रचंड विरोध होईल हे सर्वश्रुत होते. हळुहळु तिला मोठीमोठी स्थळं येऊ लागली. दोघा तिघांनी तर मागणीच घातली होती.आई बाबाही तिला लग्नाचा आग्रह करु लागले होते. आणि ती त्याला लग्न करण्यास आग्रह करु लागली. तिने हे सगळे घरी सांगितल्यावर तिला खुप बोलणी खावी लागली होती. त्याच्या प्रेमाखातर हे ही सहन करु असे तिला वाटायचे. तिला वाटायचे आपल्यासारखेच त्यानेही घरी सांगावे आणि त्या दोघा...