Skip to main content

चीड आणणारे काही..

चीड आणणारे काही..
जोरजोरात बोलणे विशेषतः फ़ोनवर.
मोबाईल च्या जोरजोरात वाजणार्या कर्कश्श रिंगटोन्स
काही बोलत असतांना, महत्वाचे घरगुती काम करत असतांना टि.व्ही चा आवाज, मोबाईलचा आवाज.
खुप जोरात चालणारा पंखा, कुलर, ए.सी आणि त्यांचे आवाज
स्वयंपाकघराच्या ओट्यावरची अस्वच्छता.
फ़ालतुचं होंकिंग
घरात असलेली पाल (प्रत्यक्षात मला काहिही करत नसली तरी ),मुंग्या,किडे
रात्री झोपतांना सुरु असलेला लाईट आणि त्याने होणारी गरमी
फ़ुरके मारुन चहा पिणे.
जेवण झाल्यावर सगळ्यांसमोर जोरदार ढेकर देणे(घरी किंवा पंक्तीत बसले असल्यास ठीक आहे, पण ओफ़िसमध्ये???)
नको तिथे फ़िलोसोफ़ि झाडणे.
आपणंच किती दुःखी आहोत हे वारंवार सांगणारे लोकं..
तार सप्तकात म्हंटलेली गाणी विशेषकरुन तमिळ गाणी ज्यात नको तिथे तार सप्तक वापरले आहे.
आजकालचे रेडिओ मिरची आणि बरेचसे एफ़.एम चैनेल्स आणि त्यावरच्या तथाकथित आर. जे ची वायफ़ळ बडबड.
हमाम ची जाहिरात...
तमाम सास बहू सिरियल्स.
गर्दी...विशेषत: देवळातली.
फ़ोनवर बोलतांना खुप पाल्हाळ लावणारी माणसं.
"मी महान" चा नारा असलेली माणसं
फ़ोर्वर्ड इमेल्स आणि मेसेजेस..
अरेव्वा! बरीच लांब झालीए लिस्ट. आमच्या कंपनीत एकदा प्रश्न विचारला होता की "तुम्हाला कुठल्या गोष्टीची प्रचंड चीड आहे?" तेव्हा मला काहीच सुचलं नाही. वरचे सगळे पोइन्ट्स लिहिले असते तर पैकी च्या पैकी मार्क्स मिळाले असते नाही? आणणारे काही..जोरजोरात बोलणे विशेषतः फ़ोन आणणारे काही..
  1. जोरजोरात बोलणे विशेषतः फ़ोनवर.
  2. मोबाईल च्या जोरजोरात वाजणार्‍या रिंग टोन्स
  3. काही बोलत असतांना, महत्वाचे घरगुती काम करत असतांना जोरात सुरु असलेला टी.व्ही , मोबाईलचा आवाज.
  4. खुप जोरात चालणारा पंखा, कुलर, ए.सी आणि त्यांचे आवाज
  5. स्वयंपाकघराच्या ओट्यावरची अस्वच्छता.
  6. फ़ालतुचं Honking
  7. घरात असलेली पाल (प्रत्यक्षात मला काहिही करत नसली तरी ),मुंग्या,किडे
  8. झोपतांना सुरु असलेला लाईट आणि त्याने होणारी गरमी
  9. फ़ुरके मारुन चहा पिणे.
  10. जेवण झाल्यावर सगळ्यांसमोर जोरदार ढेकर देणे (घरी किंवा पंक्तीत बसले असल्यास ठीक आहे, पण ऑफिस मध्ये??)
  11. नको तिथे फिलोसोफी झाडणे.
  12. आपणंच किती दुःखी आहोत हे वारंवार सांगणारे लोकं..
  13. तार सप्तकात म्हंटलेली गाणी विशेषकरुन तमिळ गाणी ज्यात नको तिथे तार सप्तक वापरले आहे.
  14. आजकालचे रेडिओ मिरची आणि बरेचसे एफ़.एम आणि त्यावरच्या तथाकथित आर. जे ची वायफ़ळ बडबड.
  15. हमाम ची जाहिरात...
  16. तमाम सास बहू सिरियल्स.
  17. गर्दी...विशेषत: देवळातली.
  18. फ़ोनवर बोलतांना खुप पाल्हाळ लावणारी माणसं.
  19. "मी महान" चा नारा असलेली माणसं
  20. फॉरवर्ड इमेल्स आणि मेसेजेस..
अरेव्वा! बरीच लांब झालीए लिस्ट. आमच्या कंपनीत एकदा प्रश्न विचारला होता की "तुम्हाला कुठल्या गोष्टीची प्रचंड चीड आहे?" तेव्हा मला काहीच सुचलं नाही. वरचे सगळे पॉइंट्स लिहिले असते तर पैकी च्या पैकी मार्क्स मिळाले असते नाही?
बरेच दिवसांपासून वर लिहिलेल्या सगळ्याच गोष्टींचा मला संताप येतो..काहीही केलं तरी दुर्लक्ष कस्सं म्हणुन करता येत नाही ..म्हणुन म्हंटलं लिहुन पहावं ब्लॉग वर थोडा तरी आराम होईल ;)

Comments

  1. अगदी बरोबर, मनातले !

    ReplyDelete
  2. सहमत आहे.. एक महत्वाची व्यक्ती विसरलात, अशा लोकांना न फटकारता येणारे आपण स्वतः... ( स्वतःची पण चीड येते नां?आपल्याला काहिच करता येत नाही म्हणून??)

    ReplyDelete
  3. :), मला वाटते वरच्यापैकी निम्म्या गोष्टी मी करतो
    ...
    # फ़ुरके मारुन चहा पिणे.
    # जेवण झाल्यावर सगळ्यांसमोर जोरदार ढेकर देणे (घरी किंवा पंक्तीत बसले असल्यास ठीक आहे, पण ऑफिस मध्ये??)
    # नको तिथे फिलोसोफी झाडणे.
    *
    BTW मी नेहमी वाचतो तुमचा ब्लॉग [बरेचसा वाचून होहो बरोबर, असं वाटत आणि मग काही कमेंट टाकत नाही]

    ReplyDelete
  4. ajunahi baryachashya goshti aahet..pan kay kay lihinar??
    pratisadabaddal dhanyavad!!

    ReplyDelete
  5. हे सगळं कधी खुप जवळच्या, किंवा वयाने मोठ्या व्यक्तिंकडुन घडतं ज्यांना काही म्हणता येत नाही किंवा अश्या कुणाकडुन तरी घडतं ज्याच्याशी आपला काहीही संबंध नाही..कुणा कुणाला रागवणार??
    खरंच अश्या वेळी स्वतःचीच चीड येते....आपल्याला काहिच करता येत नाही म्हणून??

    ReplyDelete
  6. पोस्ट लिहितांना वाटलंच होतं तुमचा असा कमेंट येईल म्हणुन...इंट्युशन का काय असं झालं होतं..:)
    ह्यावेळी आवर्जुन प्रतिसाद दिल्याबद्दल धन्यवाद !!

    ReplyDelete
  7. पटले सगळेच मुद्दे.....खरच फार चिड येते अश्या वेळी.......त्यात आणि एक भर विनाकारण स्वत:ला काम नाही म्हणून आपल्याकडे येउन बसणारे लोक...आणि आपल्या भिडस्त वगैरे स्वभावामुळे विनाकारण त्यांचे मनोरंजन करणारे आपण.....

    ReplyDelete
  8. baki sagla pattala pan hamam chi jahirat ka bar ? :-)

    ReplyDelete
  9. bagha ek wel hamam chi..."Sneha ek saban aan ga!" wali jahirat..ani ekda pahun cheed nahi aali tar varamvar bagha..
    nakki cheed yeil ;)

    ReplyDelete
  10. ho na..to hi ek point hou shakato...
    pratisadabaddal manapasun dhanyavad..

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी)

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी) या पोस्ट मध्ये खाद्यसंस्कृती बद्दल नं सांगता रांगोळ्या आणि तामिळ नाडू यांच्या असलेल्या घट्ट नात्याबद्दल बोलूया. रांगोळी म्हणजे मला तरी एखाद्या स्त्री ची अभिव्यक्ती वाटते. रांगोळी काढणारा पुरुष जरी असेल तरी त्याच्या मनातल्या तरल भावना त्या रांगोळीत उतरतात. अर्थात नेहेमीच्या रोज काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या म्हणजे गृहिणीची अभिव्यक्ती का हे मला नाही माहिती. पण अंगण झाडणे, सडा टाकणे, आणि रांगोळी काढणे  माझ्यासाठी एक थेरेपि आहे. आजकाल अपार्टमेंट आणि मोठाल्या इमारतींमुळे अंगण हा भागच नाहीसा झालाय घराचा, पण मागे आम्ही होतो त्या घरी मोठे अंगण होते. तामिळ नाडुत सगळ्या दारासमोर रांगोळी काढल्या जाते. अगदी अपार्टमेंट जरी असेल तरी अपार्टमेंट च्या मोठ्या दारासमोर रांगोळी काढली जातेच. इथल्या गल्ल्यांमध्ये समोरासमोरील घराच्या दारासमोर तर दोन्ही वेळेला रांगोळी काढल्या जाते. सकाळी ६. ०० ते ६.३० च्या दरम्यात सगळ्या स्त्रिया या कामात मग्न दिसतात. पहिले मला फार कुतूहल वाटे. एवढ्या सकाळी उठणे आणि पहिले काम म्हणजे रांगोळी. दिवस कसा  छान सुरु होत असेल असे वाटायचे. लग्न

दलपती - मणी रत्नम चा मास्टरपीस

तामिळ चित्रपटांमध्ये मी सगळ्यात पहिले पाहिलेला चित्रपट म्हणजे दलपती. तामिळ भाषा जरी क्लिष्ट वाटत असली तरी ती सर्वांगसुंदर भाषा आहे. आपण मराठी किंवा इतर भाषिक लोक नेहेमी दक्षिणेकडच्या ४ भाषांची सारख्या वाटतात म्हणून खिल्ली उडवत असतो पण ह्या चारही भाषा कन्नड, तमिळ, तेलगू आणि मल्याळम अतिशय समृद्ध आहेत. चारही भाषांची एक स्वतःची चित्रपट सृष्टी आहे हे महत्वाचे. बाहुबली हे एक उत्तम उदाहरण. बरेच हिंदी चित्रपट, मल्याळम आणि तामिळ चित्रपटांवरून प्रेरित असतात हे सांगणे नं लगे. तर असाच एक १९९०'स मध्ये तयार झालेला चित्रपट दलपती म्हणजे म्होरक्या किंवा प्रमुख किंवा सेनापती.  कर्ण आणि अर्जुन ह्या धर्तीवर आधारित असलेला हा चित्रपट त्याकाळी खूप गाजला होता. मामुटी, रजनीकांत आणि अरविंद स्वामी, शोभना आणि सगळे उत्तम कलाकार. इलैराजा यांचे संगीत आणि संतोष सिवन यांची सिनेमॅटोग्राफी. असे म्हणतात की मणी रत्नम चे सगळे चित्रपट सकाळी चित्रांकित करतात. त्यावेळी अतिशय सुंदर प्रकाश असतो आणि त्याचा पुरेपूर उपयोग ते प्रत्येक शॉट मध्ये करून घेतात. ह्या चित्रपटात ते प्रकर्षाने जाणवते.  मणी रत्नम चे सगळे

दाक्षिणात्य खाद्यसंस्कृती -दोसा

दोसा हा पदार्थ नं आवडणारा माणूस विरळा. माझी आणि दोस्याची ओळख आमच्या शाळेच्या आनंदमेळ्यात झाली होती. एक डोस्याचा स्टॉल होता तिथे, माझ्या बेस्ट फ्रेंड च्या काकी चा. मी नं खाताच गर्दी पाहून मला लक्षात आलं होतं तेव्हा कि काहीतरी स्पेशल आहे दोस्यात. हळूहळू जसे मोठे होत गेलो तसे आई बाबा बाहेर जेवायला घेऊन जायचे, मग खायचे काय तर डोसा, जगत नावाचे नागपूरला खूप प्रसिद्ध हॉटेल होते, अर्थात आता मॉल आणि मोठमोठ्या बिल्डींग्स असलेले नागपूर नव्हते तेव्हा उणीपुरी २ ते ३ फॅमिली रेस्टॉरंट्स. त्यात आर्य भवन एक आणि एक जगत. आई म्हणायची जी वस्तू आपण घरी जास्त करत नाही ती बाहेर खावी. म्हणून मोठ्ठा क्रिस्पि दोसा त्यात बटाट्याची भाजी, सोबत चटण्या. एकदम पोटभर व्हायचा तो मसाला डोसा. मी ९ वी, १० वी त असतांना आई घरीच डोसे करायची. पुढे कॉलेज मध्ये घेल्यावर वगैरे बाहेर खातांना डोसा हा पदार्थ बऱ्याचदा खाल्ल्या जायचा.  आता गेल्या १० वर्षांपासून चेन्नई मध्ये स्थायिक असल्याने, दोसा हा दाक्षिणात्य संस्कृतीचा किती अविभाज्य घटक आहे हे कळून आले. माझ्या घरी डोश्याचे पीठ नाही असा एकही दिवस जात नाही. जसे मराठी घरांत कणिक