Skip to main content

तेरा होने लगा हुं....

एखाद्या गाण्यानी वेड लावायची ही काही पहीलीच वेळ नव्हे..याआधीही असंख्य गाणी आवडली अगदी वेड्यासारखी पुन्हा पुन्हा ऐकली, गळ्यात उतरवली, मैत्रीणींसमोर गायली, सख्यासाठी गुणगुणली. पण नव्या गाण्यांमध्ये बर्याच दिवसांनी मला हे गाणं खुप आवडलं. प्रत्येक सूर प्रत्येक शब्द अगदी थेट काळजाचा ठाव घेतो. मी हा चित्रपट पाहीला नाही.. ह्या गाण्याच्या क्लिप्स पण बघितल्या नाहीत पण कोण जाणे एक एक शब्द इतका छान गुंफ़लाय की आपल्याला आतवर कुठेतरी गाणं ऐकल्याचं समाधान मिळत राहतं..
सख्याचं आपल्या प्रेयसीला साद घालणं आणि तिचंही त्याचं प्रेम स्विकार करतांना " माझंही तुझ्यावर प्रेम आहे" हे सांगणं मला खुप भावलं.
अतिफ़ अस्लम चा आवाज आणि त्याचा प्रत्येक स्वर एखाद्या प्रेमात पडलेल्या मुलीला तिच्याच प्रियकराचा वाटावा इतका नेमका आहे. अलिशाचा आवाज एकदम सेंशुअस. गाण्याची सुरुवातच मुळी अप्रतिम...
Shining in the setting sun like a pearl upon the ocean come on feel me Girl feel me
Shining in the setting sun like a pearl upon the ocean come on heal me Girl heal me
हे ऐकुन तर सुर्यास्ताच्या वेळीचा समुद्राला सुखावणारा सूर्यच आठवतो..एखाद्या प्रियकराला, प्रेयसीसोबत व्यतीत केलेला प्रत्येक क्षण असाच सुखावणारा वाटत असावा...जसा जसा सूर्य अस्तास जातो आणि काळोख पसरायला लागतो तेव्हा जशी समुद्राला हुरहुर वाटत असावी तशीच प्रियकराला वाटत असावी....त्याचा प्रेयसीरुपी सूर्य पुन्हा क्षितीजावर येईस्तोवर :) नाही??
अतिफ़ अस्लम चं "तेरा होने लगा हु...जबसे मिला हु" इतकं प्रामाणिक वाटतं की एखाद्या मुलीने ते ऐकुनच त्याचं प्रेम स्विकारावं.
"ऐसे तो मन मेरा पेहले भी रातों मे अक्सर ही चाहत के हां सपने संजोता था
पहले भी धडकन ये धुन कोइ गाती थी पर अब जो होता है वो पहले ना होता था"...हे त्याचं तिला नं राहवुन सांगणं..आणि तिथे एका क्षणासाठी सगळं थांबणं...फ़क्तं तिच्या होकारासाठी... तिचंही अगदी खोडसाळपणे त्याला "हुआ है तुझे जो भी जो भी, मुझे भी इस बार हुआ..तो क्युना मै भी कह दु कह दु..हुआ मुझे भी प्यार हुआ..असं सांगणं....
प्रेमीयुगुलांच्यात पहीले पहीले असणारा संकोच आणि प्रेम व्यक्तं झाल्यावर येणारा खट्याळपणा अगदी नकळत आपल्या डोळ्यासमोर तरळतो....
आंखोंसे छुं लूं की बाहें तरसती है...दिल ने पुकारा है हां..अब तो चले आओ..
आओ के शबनम की बुंदें बरसती है मौसम इशारा है हां..अब तो चले आओ...
यां दोन्ही ओळी आतिफ़ अस्लम नी खुप आर्ततेने गायल्या आहेत....तिचा सहवास..खुशगवांर मौसम पण तरीही एक अंतर..यासगळ्यांत प्रियकराच्या ठायी असलेली आर्तंता अतिफ़ने आपल्या सुफ़ी आवाजात अगदी सह्ही आपल्यापर्यंत पोचवलीए...
बाहोंमे डाले बाहें बाहें...बाहोंका जैसे हार हुआ...हां माना मैने माना माना हुआ मुझे भी प्यार हुआ..असं म्हणत म्हणत अलिशा अगदी सहज खट्याळ पण हळवी प्रेमिका आपल्यासमोर उभी करते...
इर्शाद कामिल यांचे शब्द खुप छान, सोपे पण तरीही मनाला भिडणारे...
प्रितम यांचं संगीत...अप्रतिम...
थोडे शब्द..थोडं सुश्राव्य संगीत आणि सख्याची आठवण...बस्स दिन बन गया यार!!

Comments

  1. wow... chan... kuch yadein aane lagi... masta lihiles...

    ReplyDelete
  2. hmmm ..the sincerity in his voice atif aslam's voice has definitely come up by these 2 sngs, 2nd one is tu jane na....many ppl hav repeatedly tl me too listen to thses songs...n ofcourse u hve put a concrete effort to speak a million hearts...definitely...!

    ReplyDelete
  3. Mugdha,
    me he gane eikle hote...but not carefully...
    Tuza blog vachun eikle ..chan vatle ani laglich download hi kele...thanks

    ReplyDelete
  4. सुरेख लिहिलं आहेस. खूपच लक्ष देऊन ऐकलं आहेस. गाणं सुंदरच आहे पण आतिफच्या ’नेमक्या’ आवाजामुळे ते पुन्हा ऐकावंसं वाटतं.

    ReplyDelete
  5. aplyala pan lay aawadley he gane sadhya.
    baki lekh bhari jamla aahe

    ReplyDelete
  6. धन्यवाद गणेश, कांचन, आणि अनिकेत....

    ReplyDelete
  7. हे गाणं ऐकलं नाही कधी, परंतु तुम्ही केलेलं वर्णन वाचून मात्र नक्कीच ऐकावसं वाटू लागलं आहे. लेख खूप छान लिहिला आहेत.

    ~ संदीप

    ReplyDelete
  8. नक्की ऐका..पैसे वसुल आहे हे गाणं..
    अशीच भेट देत रहा....

    ReplyDelete
  9. hey khupach chan lihilay tu.....aagdi aprupa. hya ganyabaddal ashach bhavna yetat...

    ReplyDelete
  10. गाणं खूप चांगला आहे आणि मला खूप आवडले होते, पण तुम्ही खूप छान विश्लेषण केलेय...

    ReplyDelete
  11. thank you anand..ashich bhet det raha..

    ReplyDelete
  12. gaane aikly aaj neet vaachly! aata part aiken aani mhnene :)

    tu vedyasarkhee premaat padlyes hya shabdaanchya!!

    ReplyDelete
  13. ho mala prachand aavadlay he gana...:)

    ReplyDelete
  14. क्या बात है मुग्धा......... मी हिंदी गाणी फारशी ऐकत नाही पण ज्या दिवशी हे गीत कानी पडलं तेंव्हा मी पार वेडा होऊन गेलो होतो.. अफाट सुंदर वगैरे आहेच पण त्यातील भाव केवळ शब्दातीत.. अहाहाहा..
    एकदा संध्याकाळी ऑफीसच्या कॅबने घरी चाललो होतो, एकटाच होतो. अगदी तिन्ही सांजेचे वातावरण होते. पुर्ण अंधारही नव्हता. तेंव्हा तिथल्या रेडीओवर हे गाणं लागलं आणि काय सांगू मनाची काय अवस्था होऊन गेली. प्रीतम, अतिफ अस्ल्म किंवा आलिशा चिनॉय तिघांपैकी कुणाचं आणि किती कौतुक करू??
    आणि हे पडद्यावर पाहिलंस का? कहर आहे नुसता. कतरीना कैफने आमचा मानसिक छळ चालूच ठेवलाय. त्यात ति जी दिसते आणि एकूणच गाण्याच पिक्चरायझेशन पाहिलं की मला तर वेड लागायची पाळी येते. त्याला विशेषणं नाहीतच माझ्याकडे.. तो केवळ अनुभवण्याचा विषय !!!!!!!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी)

दाक्षिणात्य संस्कृती - कोलम (रांगोळी) या पोस्ट मध्ये खाद्यसंस्कृती बद्दल नं सांगता रांगोळ्या आणि तामिळ नाडू यांच्या असलेल्या घट्ट नात्याबद्दल बोलूया. रांगोळी म्हणजे मला तरी एखाद्या स्त्री ची अभिव्यक्ती वाटते. रांगोळी काढणारा पुरुष जरी असेल तरी त्याच्या मनातल्या तरल भावना त्या रांगोळीत उतरतात. अर्थात नेहेमीच्या रोज काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या म्हणजे गृहिणीची अभिव्यक्ती का हे मला नाही माहिती. पण अंगण झाडणे, सडा टाकणे, आणि रांगोळी काढणे  माझ्यासाठी एक थेरेपि आहे. आजकाल अपार्टमेंट आणि मोठाल्या इमारतींमुळे अंगण हा भागच नाहीसा झालाय घराचा, पण मागे आम्ही होतो त्या घरी मोठे अंगण होते. तामिळ नाडुत सगळ्या दारासमोर रांगोळी काढल्या जाते. अगदी अपार्टमेंट जरी असेल तरी अपार्टमेंट च्या मोठ्या दारासमोर रांगोळी काढली जातेच. इथल्या गल्ल्यांमध्ये समोरासमोरील घराच्या दारासमोर तर दोन्ही वेळेला रांगोळी काढल्या जाते. सकाळी ६. ०० ते ६.३० च्या दरम्यात सगळ्या स्त्रिया या कामात मग्न दिसतात. पहिले मला फार कुतूहल वाटे. एवढ्या सकाळी उठणे आणि पहिले काम म्हणजे रांगोळी. दिवस कसा  छान सुरु होत असेल असे वाटायचे. लग्न

दलपती - मणी रत्नम चा मास्टरपीस

तामिळ चित्रपटांमध्ये मी सगळ्यात पहिले पाहिलेला चित्रपट म्हणजे दलपती. तामिळ भाषा जरी क्लिष्ट वाटत असली तरी ती सर्वांगसुंदर भाषा आहे. आपण मराठी किंवा इतर भाषिक लोक नेहेमी दक्षिणेकडच्या ४ भाषांची सारख्या वाटतात म्हणून खिल्ली उडवत असतो पण ह्या चारही भाषा कन्नड, तमिळ, तेलगू आणि मल्याळम अतिशय समृद्ध आहेत. चारही भाषांची एक स्वतःची चित्रपट सृष्टी आहे हे महत्वाचे. बाहुबली हे एक उत्तम उदाहरण. बरेच हिंदी चित्रपट, मल्याळम आणि तामिळ चित्रपटांवरून प्रेरित असतात हे सांगणे नं लगे. तर असाच एक १९९०'स मध्ये तयार झालेला चित्रपट दलपती म्हणजे म्होरक्या किंवा प्रमुख किंवा सेनापती.  कर्ण आणि अर्जुन ह्या धर्तीवर आधारित असलेला हा चित्रपट त्याकाळी खूप गाजला होता. मामुटी, रजनीकांत आणि अरविंद स्वामी, शोभना आणि सगळे उत्तम कलाकार. इलैराजा यांचे संगीत आणि संतोष सिवन यांची सिनेमॅटोग्राफी. असे म्हणतात की मणी रत्नम चे सगळे चित्रपट सकाळी चित्रांकित करतात. त्यावेळी अतिशय सुंदर प्रकाश असतो आणि त्याचा पुरेपूर उपयोग ते प्रत्येक शॉट मध्ये करून घेतात. ह्या चित्रपटात ते प्रकर्षाने जाणवते.  मणी रत्नम चे सगळे

दाक्षिणात्य खाद्यसंस्कृती -दोसा

दोसा हा पदार्थ नं आवडणारा माणूस विरळा. माझी आणि दोस्याची ओळख आमच्या शाळेच्या आनंदमेळ्यात झाली होती. एक डोस्याचा स्टॉल होता तिथे, माझ्या बेस्ट फ्रेंड च्या काकी चा. मी नं खाताच गर्दी पाहून मला लक्षात आलं होतं तेव्हा कि काहीतरी स्पेशल आहे दोस्यात. हळूहळू जसे मोठे होत गेलो तसे आई बाबा बाहेर जेवायला घेऊन जायचे, मग खायचे काय तर डोसा, जगत नावाचे नागपूरला खूप प्रसिद्ध हॉटेल होते, अर्थात आता मॉल आणि मोठमोठ्या बिल्डींग्स असलेले नागपूर नव्हते तेव्हा उणीपुरी २ ते ३ फॅमिली रेस्टॉरंट्स. त्यात आर्य भवन एक आणि एक जगत. आई म्हणायची जी वस्तू आपण घरी जास्त करत नाही ती बाहेर खावी. म्हणून मोठ्ठा क्रिस्पि दोसा त्यात बटाट्याची भाजी, सोबत चटण्या. एकदम पोटभर व्हायचा तो मसाला डोसा. मी ९ वी, १० वी त असतांना आई घरीच डोसे करायची. पुढे कॉलेज मध्ये घेल्यावर वगैरे बाहेर खातांना डोसा हा पदार्थ बऱ्याचदा खाल्ल्या जायचा.  आता गेल्या १० वर्षांपासून चेन्नई मध्ये स्थायिक असल्याने, दोसा हा दाक्षिणात्य संस्कृतीचा किती अविभाज्य घटक आहे हे कळून आले. माझ्या घरी डोश्याचे पीठ नाही असा एकही दिवस जात नाही. जसे मराठी घरांत कणिक